NJUJORK - Nije čest slučaj da svjetski muzeji prikazuju umjetnost s ovih prostora, a pogotovo ne jedan od najznačajnijih u svijetu - Muzej moderne umjetnosti MoMA u Njujorku.
Upravo je ovaj muzej za drugu polovinu 2018. godine najavio reprezentativnu izložbu jugoslovenske arhitekture iz perioda od 1948. do 1980. godine, koja obuhvata više od 400 crteža, modela, fotografija i filmskih snimaka iz gradskih arhiva, privatnih i muzejskih kolekcija iz cijelog regiona.
Izložba "Ka konkretnoj utopiji: Arhitektura u Jugoslaviji, 1948 - 1980" biće otvorena 15. jula u MoMA.
Iz ovog muzeja su istakli da će to biti prvo predstavljanje izuzetnih djela vodećih arhitekata socijalističke Jugoslavije američkoj i međunarodnoj javnosti. Izložba će istaći značajan, ali još nedovoljno istražen opus modernističke arhitekture, čije napredno razmišljanje ima uticaj i danas.
Pozicionirana između kapitalističkog Zapada i socijalističkog Istoka, Jugoslavija je izbjegla hladnoratovsku podjelu izborom "trećeg puta", kao jedna od vodećih zemalja Pokreta nesvrstanih, koji je osnovan 1961. godine i formalno nije pripadao nijednom bloku.
Istovremeno, kako navodi MoMA, jugoslovenska vlada je započela ubrzanu modernizaciju i izgradnju u cilju privrednog razvoja, unapređenja svakodnevnog života građana i afirmisanja raznovrsnosti kultura u regionu. Država je proširila te napore i izvan granica, unapređujući urbanizam i izgradnju širom zemalja u razvoju, posebno nesvrstanih zemalja u Africi i na Bliskom istoku.
Jugoslovenske arhitekte odgovorile su na kontradiktorne zahtjeve i uticaje razvojem poslijeratne arhitekture, koja je podjednako bila na liniji, ali se i razlikovala od pristupa koje je bilo moguće vidjeti u ostatku Evrope i šire.
Izložba obuhvata radove najvažnijih jugoslovenskih arhitekata, među kojima su Bogdan Bogdanović (1922 - 2010), Juraj Neidhardt (1901 - 1979), Svetlana Kana Radević (1937 - 2000), Edvard Ravnikar (1907 - 1993), Vjenčeslav Rihter (1917 - 2002) i Milica Šterić (1914 - 1998).
Od skulpturalnog enterijera Bijele džamije u ruralnoj Bosni, preko rekonstrukcije Skoplja poslije zemljotresa (1963), koju je osmislio japanski arhitekta Kenzo Tange, do Novog Beograda s velikim ekspresivnim stambenim blokovima i javnim zgradama, izložba istražuje jedinstveni raspon formi i oblika produkcije jugoslovenske arhitekture i njen distinktivan, a višestruki karakter.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.
