Arhitektura nije oblast koja je obuhvaćena Nobelovom nagradom, što se može tumačiti na više načina, ali ono što je svakako nepobitno je da je ekvivalent istoj Prickerova nagrada za arhitekturu, koja se dodjeljuje od 1979. godine i predstavlja najveće priznanje koje jedan arhitekta može dobiti.
Ako se uz Nobelovu nagradu povremeno vežu političke konotacije i tome slično, Prickerova nagrada je isključivo stvar struke i kao takva lišena bilo kakvih afera i zakulisnih radnji. Uostalom, na zadnjoj strani medalje koju laureat dobija stoje tri postulate "čvrstoća, svrsishodnost i ljepota", naravno, svaki jednako bitan, a 1992. tom medaljom se okitio Portugalac Alvaro Siza Vieira, svakako više nego zasluženo.
Čovjek koji i danas, sa svoje 83 godine života, aktivno stvara i punim žarom učestvuje u izradi projekata, predstavlja pravi primjer osobe koja svoj poziv shvata kao način života i posvećuje mu punu pažnju. Inače, Siza je redovni profesor Univerziteta u Portu, a, između ostalog, i gostujući profesor na brojnim svjetskim univerzitetima, među kojima je svakako najzvučniji Harvard, koji 13. godinu zaredom predstavlja najbolje rangirani svjetski univerzitet.
Ono što je prisutno u svim njegovim projektima je potpuno poštovanje lokacije i konteksta gradnje, kao i samog terena i pejzaža. Baš iz tog razloga, svi njegovi objekti izgledaju savršeno uklopljeni u okruženje i daju kvalitet više prostoru i korisnicima istog. Insistiranje na mjeri u prostoru svakako predstavlja zahtjevniji i studiozniji put, ali samim tim i rezultat je takav da se dobija potpuni sklad. Njegov stav je da je biti originalan po svaku cijenu nekulturno, jer danas u svijetu imamo projektante koji se ne obaziru na mjesto, kulturu i oblike s kojima se sreću na stvarnoj lokaciji, već uporno forsiraju nešto što je univerzalno i ne odiše ničim što postoji na tom mjestu vijekovima.
U stručnim krugovima važi za neizmjerno skromnog arhitektu i čovjeka koji prepušta da djela govore za njega, a ima mnoštvo uspjelih realizacija projekata, prvenstveno u rodnom Portugalu. Sticanjem međunarodnog kredibiliteta, objekti su mu izvođeni u Njemačkoj i Holandiji, i to od najreprezentativnijih objekata javnog karaktera, pa sve do socijalne gradnje i stanova za imigrante. To definitivno govori o širini ličnosti i sveobuhvatnosti njegovog poimanja projektovanja, koje uvijek mora poštovati i čovjeka i mjesto, jer u protivnom izostaje kvalitetno rješenje. Osim Evrope, nekoliko njegovih ozbiljnih projekata je izvedeno i u Brazilu, a posljednjih godina i u Južnoj Koreji.
Posmatrajući Sizu, možemo reći da se definitivno radi o renesansnoj ličnosti, koja se osim projektovanja bavi slikanjem i vajarstvom, naravno i pisanjem, ali i pored tolikih izvedenih objekata, svakom novom pristupa punom posvećenošću, što je ne samo u arhitekturi, već i u životu jedini ispravan put, koji mnogi, ipak, izbjegavaju, jer je daleko zahtjevniji.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.
