Ljudska vrsta je za dlaku izbjegla uništenje, i to nekoliko puta.
Evolucija je lako mogla da nas odvede u potpuno drugačijem smjeru, a činjenica da izgledamo tako kako izgledamo mogla bi da bude rezultat niza gotovo nevjerovatnih slučajnosti, piše BBC.
Život na našoj planeti suočio se brojnim neobičnim situacijama i katastrofama. Preživjeli smo iznenadna ledena doba, udare asteroida i zahvaljujući tome kako su tadašnji organizmi odgovorili na sve te izazove, došli smo do današnjeg doba.
Rođeni pod srećnom zvijezdom
Svijesni smo da na život utiče okruženje. Svi organizmi prilagođavaju se svojoj okolini, okolini koju oblikuju velike geološke sile kao što su vulkani i ledene ploče ili klimatske promjene.
Šta bi se dogodilo ako bismo potražili još veće događaje odgovorne za promjene života? Možda su veliki kosmički događaji u našem solarnom sistemu odgovorni za nastanak života i njegov razvoj. Možda čak i galaksijski događaji imaju neku ulogu. Možemo li da kažemo da smo, doslovno, rođeni pod srećnom zvijezdom?
Jedan od najpoznatijih evolutivnih događaja nastalih kao rezultat velike katastrofe je teorija o asteroidu koji je zbrisao dinosauruse sa lica Zemlje.
Teoriju je prvo predstavio fizičar Luis Alvarez 1980. godine. On i njegov tim istraživača otkrili su da slojevi stijena otprilike iste starosti sadrže neobično velike količine rijetkog elementa iridijuma. Pretpostavili su da je neki asteroid udario u Zemlju i da se iridijumska prašina raširila po čitavoj planeti.
Iridijum se u većim količinama nalazi samo u asteroidima, a u Zemljinoj kori nalazi se samo u tragovima. Kako je tačno asteroid mogao da uništi životinjske vrste nije potpuno jasno, ali postoje brojne teorije.
Asteroid od desetak kilometara
Jedna od mogućnosti je da su kao posljedica udara asteroida nastali pravi globalni požari. Procjenjuje se da je asteroid morao da bude širok bar desetak kilometara da bi u vazduh izbacio količinu iridijuma koju su istraživači pronašli u slojevima stijena.
Godine 1991. teorija je dobila novi vetar u leđa kada su naučnici uz obalu poluostrva Jukatan u Meksiku otkrili krater širi od 180 kilometara. Sva ta otkrića dovela su do straha od mogućeg udara asteroida koji bi mogao da uništi ljudsku vrstu. Međutim, šta ako je objašnjenje mnogo duže i mnogo neobičnije?
Japanski naučnik Tokuhiro Nimura predložio je alternativno objašnjenje za sloj iridijuma nastao prije nekoliko miliona godina.
U martu ove godine rekao je da postoji mogućnost da je za izumiranje dinosaurusa, ledeno doba i sloj iridijuma odgovoran prolazak Sunčevog sistema kroz molekularni oblak. Reč je o ogromnim oblacima gasa i prašine iz kojeg nastaju zvijezde.
Nakupljanje prašine u atmosferi moglo je da stvori maglu koja bi odbijala sunčevu svijetlost i ohladila planetu.
"Ideja je zanimljiva i sigurno je moguća, ali još nije dovoljno razvijena i nema dovoljno dokaza", rekao je Martin Bič s kanadskog Univerziteta Regina.
Jedno od mnogih
Izumiranje dinosaurusa prije 66 miliona godina samo je jedno od masovnih izumiranja prilikom kojih su mnoge biljne i životinjske vrste jednostavno prestale da postoje.
Najveće takvo izumiranje dogodilo se krajem Perma, prije 252 miliona godina. Pretpostavlja se da je izumrlo čak 96 odsto svih organizama na Zemlji. Sve biljne i životinjske vrste na našoj planeti nastale su iz preživjelih 4 odsto. Lako je moguće da bi evolucija tekla potpuno drugačijim tokom da nije bilo takvog izumiranja.
Izumiranje jedne vrste života ostavlja prostora drugima da se šire i mijenjaju na načine koji ranije nisu bili mogući. Postoji mogućnost da su pojedina izumiranja rezultat nestanka jedne vrste koje pokrene lančanu reakciju, ali postoji mogućnost i da su masovna izumiranja rezultat uticaja sila daleko van naše planete.
Jedna od najpoznatijih teorija je da je Sunce zapravo dio binarnog zvjezdanog sistema, ali da je to drugo sunce tako malo da ga teleskopi nisu nikad zabilježili.
Teoriju "Zvijezde smrti" predložili su astronomi u osamdesetim godinama prošlog vijeka. Oni kažu da to drugo sunce povremeno uspije da povuče ledene asteroide s ivice našeg sistema koji onda uništavaju život na Zemlji.
Gotovo redovan raspored masovnih izumiranja je istovremeno bio najveći dokaz i najveća kritika teorije o "Zvijezdi smrti".
Pobornici teorije su govorili da bi pravilni razmaci mogli da idu u prilog teoriji jer se to skriveno sunce u pravilnim razmacima približava i udaljava od Sunčevog sistema.
Kritičari su, međutim, ukazali na činjenicu da su masovna izumiranja previše redovna. "Zvijezda smrti" bila bi pod uticajem i ostalih zvijezda i zbog toga bi imala neke nepravilnosti u kretanju.
Nepoznata planeta
Sredinom osamdesetih pojavila se teorija da je nepoznata planeta, znatno manja od Zemlje, zapravo odgovorna za udare asteroida.
Jedno od najmodernijih objašnjenja za masovna izumiranja je postojanje tamne materije, misteriozne materije koja ne reaguje sa svijetlom i zato je nemoguće otkriti je teleskopima.
Štaviše, naučnici nikad nisu otkrili nijednu česticu tamne materije. Ipak, ogromna većina naučnika slaže se da postoji.
Prolazak Zemlje kroz akumiliranu mračnu materiju možda utiče na oblak kometa u Sunčevom sistemu koje zatim udaraju u našu planetu.
Bez obzira na sva moguća objašnjenja, masovna izumiranja i dalje su neobjašnjena. Bilo kako bilo, nevjerovatno rijetki događaji koji se dešavaju jednom u stotinama miliona godina možda i nisu tako loša stvar jer omogućavaju nastanak novih vrsta i bujanje života kakav nije postojao prije izumiranja.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.