Ostaci nekadašnjih rudnika u okolini Johanesburga izgledaju prelijepo kada gledate iz daljine. Nevjerovatno žuti na suncu, svojim nesvakidašnjim oblicima daju samom gradu jedan neobičan, a istovremeno prelijep izgled.
Međutim, ova predgrađa su jedna sasvim drugačija priča kada živite tamo. Rasalind Platjies, stanovnica jednog od predgrađa, kaže da decenijama živi u sjeni hrpe zemlje iskopane iz rudnika, a koja je vremenom postala ogromna poput planine. Kako je veći dio života provela u ovim krajevima, tako danas ima ozbiljnih zdravstvenih problema, posebno sa respiratornim organima. Zapravo, čak 16 sati dnevno ona mora da nosi masku za kiseonik, jer su joj pluća potpuno uništena prašinom iz rudnika.
"Moje zdravstveno stanje je teško, nekada nemam snage ni da ustanem. Nekada jednostavno ostanem u krevetu i uopšte ne ustajem cijeli dan", kaže ona. Iako u teškom stanju, ona je možda imala i sreće u odnosu na svoje komšije, od kojih je veliki broj umro u međuvremenu.
Rasalind je samo jedna od nekoliko desetina hiljada ljudi iz johanesburških siromašnih predgrađa koji plaćaju visoku cijenu života u blizini rudnika. Samo u okolini Johanesburga ima više od 600 napuštenih rudnika, a sav otpad iz rudnika je smješten upravo u ovim naseljima, gdje živi siromašno stanovništvo.
I dok nemaju gdje da odu, stanovnici ovih naselja se, opravdano, najviše boje vjetra. Naime, kada duva jak vjetar, sitne čestice prašine lete na sve strane i nerijetko završavaju u domovima ovih ljudi. Ono što treba naglasiti jeste da ovo nije obična prašina; naime, ona sadrži sve otrovne supstance - od bakra, žive pa do cijanida i arsenika.
"Tokom avgusta i septembra stanje je neizdrživo. Ima toliko prašine da u jednom momentu shvatite da više ne morate ni da čistite, jer to jednostavno nema efekta. Novi sloja prašine se formira veoma brzo", kaže Rasalind.
U lokalnoj klinici kažu da su respiratorne bolesti poput tuberkuloze i astme sveprisutne u svim starosnim grupama. Musa Mbata, direktor lokalne klinike, kaže da su uobičajeni i kožni osipi i ostala kožna oboljenja, a sve prouzrokovano ovom otrovnom prašinom.
"Prašina koja je radioaktivna predstavlja veliki problem. Ljudi nemaju novca da svaki dan kupuju hranu. U slučaju da hranu ostave na stolu, ona biva vrlo brzo kontamirana. Iz vlade su najavljivali izradu studije o uticaju prašine na građane, ali do danas ništa nije učinjeno", kaže Mbata.
Najveći problem za ova naselja su upravo brda radioaktivnog otpada, iskopanog iz rudnika, koji niko ne uklanja. Prema rezultatima jednog nezavisnog istraživanja, više od 600.000 metričkih tona radioaktivnog uranijuma se nalazi u tom otpadu.
"Johanesburg je bez sumnje najzagađeniji gradu u svijetu kada je riječ o zagađenosti uranijumom", kaže dr Enton Turton, profesor sa Univerziteta za ekološki menadžment.
Uobičajeno je da se uranijum pojavljuje u grebenima gdje postoje zalihe zlata, što znači da se zajedno sa zlatom iskopava i uranijum. Za svaku iskopanu tonu zlata iskopa se između 10 i 100 tona uranijuma koji se obično nalazi u otpadu.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.