SARAJEVO - Predsjedavajući Predstavničkog doma parlamenta BiH Šefik Džaferović, u vrijeme dok je obavljao dužnost načelnika Centra službi bezbjednosti /CSB/ Zenica, znao da je jedan od vođa Al Kaide - Ajman Din boravio na području koje pokriva ovaj centar, što dokazuju transkripti telefonskih razgovora pripadnika odreda "El mudžahid".
Iz transkripta telefonskih razgovora iz 1994. i 1995. godine, koji su u posjedu Srne, a koji nose oznaku "Službena tajna - OI Vranduk", 23. oktobar 1995. godine, jasno je da su pripadnike odreda prisluškivali pripadnici CSB-a Zenica, čiji je načelnik u to vrijeme bio DŽaferović, koji je bio upoznat i o zločinima nad Srbima na tom području.
U jednom od dokumenata je transkript telefonskog razgovora od 7. aprila 1994. godine Ajmana Dina sa izvjesnim Mensurom, koji ga obavještava da mu je poslao sporogoreći štapin, kapisle i nešto baruta, te nudi Ajmanu 1.400 komada start kapisli /nitroglicerinskih/ za MB mine.
"Mensur zove sa telefonskog broja 37-425 i javlja da je stigao u Zenicu kod prijatelja, te da je po izvjesnog Fadila poslao vozilo marke 'ford', bijele boje, ispred korpusa", navodi se u transkriptu.
Jedna od poruka u transkriptu je da Abu Ajman nazove NN lice na broj 415-174 u vezi sa pasošem. U transkriptu od 12. januara 1995. godine Ajman Din obavještava Abu Malija da je u Zagreb stigao Šajb Nasir i da priprema konvoj koji treba da pošalje, a sugeriše mu i da se "za borca Bošnjaka nađe službeničko mjesto u organizaciji Jetimi".
Ajman Din je u emisiji "HardTok" emitovanoj na Bi-Bi-Si-ju govorio o svojim džihadističkim počecima, koji su bili upravo u BiH. Din je odrastao u Saudijskoj Arabiji, bio je još tinejdžer kada se Jugoslavija raspala. Zajedno sa prijeteljem Halidom al Hadžom, koji je kasnije postao lider Al Kaide u Saudijskoj Arabiji, krenuo je u BiH da postane mudžahedin.
U transkiptu telefonskog razgovora od 8. juna 1995. godine navodi se da Ajman pita NN lice "da li tu ima Živka Totića". Prvo je zvao broj 710-405, a onda 712-902 gdje mu se javilo NN lice i reklo: "Živko je na terenu".
Živko Totić, nekadašnji komandant Hrvatskog vijeća odbrane u Zenici, koji je bio otet 15. aprila 1993. godine, 2004. godine je bio svjedok tužilaštva u Hagu na suđenju generalu Enveru Hadžihasanoviću i brigadiru Amiru Kuburi, bivšim komandantima takozvane Armije BiH optuženim za zločine nad hrvatskim i srpskim civilima u srednjoj Bosni 1993. godine.
U svom svjedočenju, Totić je naveo da su "maskirani napadači sa oznakama Armije BiH, koji su u predgrađu Zenice presreli njegov automobil, ubili vozača, dvojicu tjelohranitelja i zeta, koji je s njim bio u kolima, kao i slučajnog prolaznika koji se tu zatekao".
Nakon što su ubili njegovu pratnju, otmičari su vezali Totića, stavili mu na glavu providnu crnu vreću, ubacili ga u kombi i uz povike "Alahu ekber" odvezli ga u nepoznatom pravcu.
Tokom jednomjesečnog zatočeništva, prebacivan je na više lokacija gdje je ispitivan, najviše o naoružanju kojim su raspolagale hrvatske snage u operativnoj zoni srednja Bosna.
Jednom prilikom mu je tokom ispitivanja oko vrata vezan eksploziv. U nekim od objekata u kojima je bio zatvoren na straži su, tvrdi Totić, bili Arapi, odnosno mudžahedini.
Iz transkripta se vidi da je Džaferović bio upoznat i sa ovom otmicom, kao i zarobljavanjem Srba, koji su skrivani i mučeni, a na kraju mučki ubijani, te ubijanjem srpskih zarobljenika nakon borbi na Vozući i potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma, od 11. septembra do 14. decembra 1995. godine.
U telefonskom razgovoru od 18. septembra 1995. izvjesni Ejub obavještava Abu Malija da imaju tri zarobljena Srbina i da će ih poslati da ih on zatvori, da im samo daju hranu i da niko ne zna za njih.
U razgovoru od 14. juna 1995. godine izvjesni E. Muaz iz Saudijske Arabije pita Abu Malija "kakav je odjek imala akcija /na Vozući/ kod vlasti i u narodu", a Muaz mu kaže da su "reakcije odlične" i da se "u narodu zna da su to uradili 'Mudžahidi".
Džaferović, koji danas predsjedava Predstavničkim dom parlamenta BiH, znao je i za ime mudžahedina Muhameda Zejtunija, čiju je sliku objavio list "Šark Al Avsat". U transkriptu telefonskog razgovora od 8. septembra 1995. godine navodi se da je ovaj list objavio sliku Zejtunija naoružanog i sa zarobljenim Srbima.
Masovni zločini Odreda "El mudžahedin" počinjeni su na području djelovanja i odgovornosti CSB Zenica tokom 1994. i 1995. godine, u vrijeme kada je tim centrom upravljao Šefik Džaferović.
Izvor Srne ističe da je Džaferović, kao načelnik CSB-a Zenica, u svakom trenutku znao šta se dešava u odredu "El mudžahid".
Iako zločini i ritualna odsijecanja glava danas izazivaju zgražavanje i strah cijelog svijeta, jer predstavljaju jedinstveni način djelovanja "Islamske države" i Al Kaide, Džaferović nikada nije pozvan na odgovornost.
U sintezi službenih dokumenata i operativnih mjera CSB-a Zenica od 21. aprila 1995. godine, koji pokriva cijelu 1994. godinu, odred "El Mudžahid" se dovodi u vezu sa uvozom velikih količina oružja, sa kontaktima prema stranim obavještajnim službama, kontraobavještajnom zaštitom koju za njih provodi Ajman Avad, sa vezama i kontaktima sa radikalnim islamističkim grupama u Pakistanu, Egiptu, Saudijskoj Arabiji, kao i sa štampanjem radikalne vjerske literature koja odstupa od shvatanja i praktikovanja islama među muslimanima u BiH.
Prema službenim dokumentima, objekat u kome su se nalazili mudžahedini, Sektor državne bezbjednosti CSB-a Zenica vodio je pod operativnim imenom "Kinšasa" još od početka 1993. godine.
Analizirajući do sada sačinjenu dokumentaciju sa objekta "Kinšasa" došlo se do određenih, bezbjednosno veoma interesantnih saznanja koja ukazuju na veze jedinice "El mudžahid" sa počiniocima nekih terorističkih akata.
"Terorističke aktivnosti odnose se uglavnom na kidnapovanje i ubistvo engleskih humanitaraca Pola Godala, ranjavanje Sajmona Kinga i Dejvida Kurta, zatim ubistvo jednog egipatskog generala, otmicu oficira HVO-a Živka Totića, te otmice pripadnika jedinice 'El mudžahid' iz zeničke bolnice, odnosno Kazneno-popravnog doma Zenica", navodi se u sintezi službenih dokumenata Sektora državne bezbjednosti CSB-a Zenica od 22. aprila 1995. godine u koji je Srna imala uvid.
"Pojam terorizam i teroristička aktivnost niko nikada u BiH nije upotrijebio kao definiciju aktivnosti odreda do 11. septembra 2001. godine, a Šefik DŽaferović je još 1994. godine imao sve informacije o djelima terorističke prirode. I dok DŽaferović i njegova SDA i dalje štite teroriste, eksplicitno i prikriveno, oni su u suštini još 1994. godine znali da su ova lica izvor terorističke prijetnje i nosioci terorističkih aktivnosti", naglasio je izvor Srne.
To potvrđuje, kaže on, i dokument pod nazivom "Presjek obrađenih predmeta koji ukazuju na terorističku djelatnost", koji je Džaferović, u ime CSB-a Zenica, potpisao 27. aprila 1995. godine.
Nadzor koji je CSB Zenica imao nad odredom "El mudžahid" u maju se proširio na zajedničku operativnu akciju Vojne bezbjednosti i CSB-a Zenica - Sektor državne bezbjednosti.
Ta operativna akcija, koja je pokrenuta 12. maja 1995. godine, nazvana je "Vranduk", a značila je potpuni operativno-tehnički i svaki drugi nadzor vojno-bezbjednosnih i policijskih organa - Uprave vojne bezbjednosti Trećeg korpusa i Sektora državne bezbjednosti CSB-a Zenica nad cijelim odredom, posebno nad komandom /Operativna akcija "Vezir"/, komandantom odreda Abu Malijem /Operativna akcija "Vazal"/, glavnim obavještajcem i bezbjednjakom Ajman Avadom /Operativna akcija "Derviš"/ i, na kraju, nad svim pripadnicima odreda, njihovim vezama i kontakatima.
Operativnu akciju "Vranduk" odobrili su komandant Glavnog štaba takozvane Armije RBiH general Rasim Delić i ministar unutrašnjih poslova takozvane Republike BiH Bakir Alispahić.
Plan i realizaciju akcije vodili su pomoćnik Šefika Džaferovića, načelnik Sektora državne bezbjednosti u CSB-u Zenica Fevzija Babić i načelnik Vojne bezbjednosti Trećeg korpusa pukovnik Ekrem Alihodžić.
U planu realizacije akcije "Vranduk" navodi se da je njen cilj "preduzimanje mjera i radnji na dokumentovanju i presijecanju subverzivne i druge protivustavne i protivzakonske djelatnosti jednog broja pripadnika odreda 'El mudžahedin' i njihovih veza".
Operativna akcija "Vranduk" vođena je sve do kraja rata i obezbjeđivala je punu informisanost CSB-a Zenica i komande Trećeg korpusa o svakom trenutnom kretanju i aktivnosti bilo kog pripadnika odreda, a posebno komande tog odreda.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.