Kao najveća dostignuća legendarnog jugoslovenskog boksera Tadije Kačara izdvajaju se dva evropska i po jedno svjetsko i olimpijsko srebro. U razgovoru za "Nezavisne" nekadašnji as plemenite vještine, koji se od ostalih protivnika u ringu izdvajao elegancijom i refleksima, govorio je o svom prijatelju Mati Parlovu, stanju boksa u regionu i najperspektivnijim bokserima regiona.
Parlov je tokom bogate karijere za Jugoslaviju osvojio evropsko, svjetsko i olimpijsko zlato. Jedini je bokser u istoriji koji je osvojio olimpijsku, evropsku i svjetsku amatersku i profesionalnu titulu. Za Kačara je Parlov bio i ostao nedostižni majstor u rukavicama.
"On je bio najbolji sportista Jugoslavije, svima nama koji smo dolazili i sledili ga pokazao je put kako se postaje šampion. Svi smo pokušali da budemo kao on, ali to što je on uradio, niko nije uspeo. Iznikli smo na ovim prostorima i Zvonko Vujin, Dragan Vujković, Marijan Beneš, Ante Josipović, Mirko Puzović, moj brat Slobodan i ja, ali Mate Parlov je naprevaziđen", kazao je Kačar.
NN: Kakva je trenutna situacija u bokserskom sportu regiona, ima li potencijala za nove uspjehe?
KAČAR: Trenutno najbolja situacija u olimpijskom bokserskom sportu je u Hrvatskoj, oni su prepoznali te uspehe Parlova i mnogih asova i dosta rade. Imaju Filipa Hrgovića, koji je na Olmipijskim igrama u Riju osvojio bronzanu medalju i trenutni je prvak Evrope u svojoj kategoriji. U BiH se izdvajaju Adem Fetahović, Džemal Bošnjak i Sandro Poletan, u Srbiji takođe ima nekoliko boksera. Ipak, niko od njih do sada nije pokazao da zavređuje pažnju i da može da se okiti odličjima kao Hrgović. U poslednje vreme mnogo ulažu i Slovenci. Moguće je da se pojavi neko kao što je bio njihov borac Dejan Zavec, koji je bio profesionalni prvak sveta.
NN: Prethodne godine održana je prva sezona Regionalne lige u boksu. Da li je ona donijela veći kvalitet?
KAČAR: Raspadom Jugoslavije raspao se i jedan sistem koji je davao velike rezultate. U Regionalnoj ligi i nije baš dobar sistem. U bivšoj državi svaka ekipa imala je 70 odsto domaćih boksera i onih iz bliže okoline, a 30 odsto bila su pojačanja. Sada je taj sistem obrnut, mnogo se dovodi iz zemalja poput Bugarske, Rumunije i drugih.
NN: Ima li još problema danas za boks i boksere?
KAČAR: Ostali borilački sportovi ostavili su mnogo traga time što su jedan dio boksera odveli u sportove koji su surogat olimpijskom boksu. Ti mladi ljudi tamo na mnogo lakši način dolaze do titula koje zadovoljavaju njih i njihovo okruženje. Boks je nateži od svih sportova, to je naučno dokazano i u njemu napraviti rezultat je nešto neverovatno. Nažalost, današnja omladina hoće da uloži malo, a dobije puno. Hoće da žive boemski i da prave rezultate. Sve dok se ne promeni i svest i vaspitanje i sve što utiče na formiranje mladih, ne možemo da imamo rezultate kakve smo imali.
Boks sport broj jedan u svijetu
NN: Da li je odlaskom sa scene velikih šampiona poput Majka Tajsona, Lenoksa Luisa i braće Vitalija i Vladimira Klička ostala praznina u profesionalnom boksu?
KAČAR: Nema nikakve praznine, ima i u drugim kategorijama velikih šampiona. Dovoljan podatak koliko je boks i danas cenjen u svetu je meč za titulu prvaka sveta u velter kategoriji između Manija Pakjaa i Flojda Mejvedera. Pobednik je zaradio 240, a poraženi 160 miliona dolara. To ni u jednom drugom sportu niko ne može ni da sanja za jedan nastup. To govori o veličini i značaju boksa, koji je danas sport broj jedan u svetu. Kod nas se ta svetska dešavanja, nažalost, prate površno.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.