Četvorogodišnji program rada Univerziteta u Banjaluci trebalo bi strateški da obuhvati sve propuste koji su dosad bili kočnice boljeg funkcionisanja visokog obrazovanja u ovom dijelu Republike Srpske.
Dakle, viši stepen ulaganja u naučna istraživanja, otvoreniji i savremeniji program rada, afirmaciju kritičkog promišljanja, intelektualnu konkurentnost u svjetskim razmjerama...
Sve su to neke od kategorija koje treba da osiguraju bolji status univerzitetskog zvanja iz RS u svijetu, odnosno viši stepen upotrebne vrijednosti i kvalitet primjene na drugom geografskom prostoru...
To je neophodno!
Ali, ne zbog velikog broja naših zahtjeva za nostrifikacijom diploma čak i u najbližim zemljama, odnosno sada već čitavih generacija koje s ambicijom da odu i upisuju studije u Banjaluci, već zbog osnaživanja akademske zajednice, prije svega - kao politički nedovršenog subjekta.
Iako nije realno očekivati rezultate u kratkom periodu, to bi sigurno moglo vratiti ugled i dostojanstvo i nekonfliktnoj zajednici, odnosno stvoriti preduslove za sazrijevanje internacionalnije sredine koja bi imala kapacitete da se društveno i politički razvija.
Svakako da ni ekonomski rezultati ne mogu izostati, pa i ako se kroz samo jednu generaciju smanji procenat studenata koji se školuju na budžetu, a zatim odlaze iz zemlje, zbog čega između ostaloga ni do danas nemamo potencijala za razvijanje doktorskih studija na većini smjerova.
Nije dovoljno samo imati svijest o tome, već i razumjeti nedostatke koji se nažalost njeguju kroz generacije zatvorenih pogleda i izolovanih od akademske zajednice evropskih građana.
Zatim, znati načine i imati mogućnosti da se reformski djeluje.
Zbog toga je od presudne važnosti da se program rada Univerziteta u Banjaluci, koji bi trebalo da ima presudnu ulogu u odabiru najboljeg kandidata za rektora Banjalučkog univerziteta, zasniva na tim ciljevima.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.