Položaj radnika u RS je očigledno sve teži, a tome u prilog govore i najnoviji podaci prema kojima čak 60.000 radnika ne može da ostvari elementarna prava, odnosno ne može da se liječi ili ne može da dobije penziju zbog neuplaćenih doprinosa od strane poslodavca.
Sve veće i češće kašnjenje plata i doprinosa postalo je uobičajeno i krajnje je vrijeme da se sve poluge sistema, pa počevši od tog istog sindikata koji barata ovim podacima, konačno pokrenu i zaustave tragičan pad radnika.
Dodatni teret i problem je što radnici ne mogu ništa posebno uraditi da se odupru ovom trendu, jer u moru nezaposlenih poslodavac će vrlo lako i brzo naći zamjenu.
Iako je nedavno stupila na snagu odredba kojom se protiv poslodavaca koji ne poštuju prava radnika može podnijeti krivična prijava i takvih prijava je bilo nekoliko, ovaj propis nije od velike koristi jer dok se čitav proces završi na sudu, radnici kojima plate nisu isplaćivane se mogu načekati godinama.
Cijeli region nedavno su potresale slike tuzlanskih radnika koji su iz očaja zbog decenijskih dugova pješke krenuli da napuste ovu zemlju jer svojoj djeci za praznike ne mogu ni pristojan obrok da obezbijede.
Na drugoj strani situacija je posebno složena tamo gdje su i sami poslodavci u teškoj situaciji i gdje redovnost plata i isplate doprinosa ne zavisi od njihove volje, već od toga da li su naplatili posao koji su radili za nekoga, tako da se čitava kriza i besparica samo prenosi lančano, a na kraju najviše ispaštaju radnici koji u svemu tome nisu ništa krivi.
Ali najveća tragedija je što se kašnjenje plata najviše odražava na kućni budžet, pa su ljudi prisiljeni da se iznova zadužuju i podižu kredite da bi mogli porodici i djeci da kupe hranu, obezbijede osnovne potrepštine i nekako prežive.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.