BEOGRAD - Vladika Vasilije Kačavenda radio je kao “pouzdan saradnik” Državne bezbjednosti Srbije pod imenom “Pablo”. Domaće i strane obavještajne službe označile su ga kao “glavnog nosioca homoseksualnih aktivnosti unutar SPC”.
Sumnjiči se za pomoć ratnim zločincima, a postoje informacije koje ga terete i za ubistvo. Sve ovo nalazi se u tajnom dosijeu koji su o vladici Kačavendi godinama vodile srpske bezbjednosne službe.
Prema ovim podacima, vladika Kačavenda je više od 50 godina bio saradnik domaćih i inostranih obavještajnih službi koje su ga vrbovale kompromitujućim fotografijama i materijalima o njegovim homoseksualnim istupima.
U tajnom dosijeu navodi se da je Kačavenda 60-ih godina prošlog vijeka bio “zavrbovan” od tadašnje jugoslovenske službe bezbjednosti, dok je od 70-ih pod operativnih delovanjem DB BiH “zbog djelovanja sa kleronacionalističkih pozicija”. Tokom rata u BiH su se, zbog političkog djelovanja, za njega zainteresovale pojedine bezbjednosne strukture u BiH, ali i dio međunarodnih policijskih i multinacionalnih snaga, posebno američkih, stacioniranih u Tuzli.
- Prema podacima iz 2010, vladika Kačavenda je u Odjeljenju ratnih zločina u Centru OBA u Brčkom tretiran operativno kao pomagač optuženima za ratne zločine, konstatovane su njegove bliske veze s političarima u BiH, a registrovano je da ostvaruje kontakte sa Nebojšom Lazićem Zengom, pripadnikom MUP RS - stoji u tom dosijeu. Navodi se i da je on bio dio mreže pomagača ratnih zločinaca. Zbog sumnje da je skrivao Radovana Karadžića, Eparhija i Vladičanski dvor u Bijeljini više puta su bili pretresani.
U tom dosijeu se uz vladiku Kačavendu kao “nosioca homoseksualnih aktivnosti unutar SPC” pominju još i vladika mileševski Fileret i vladika Pahomije, kome se već sudilo za seksualno zlostavljanje dječaka u Vranju. Objašnjava se da je “sve izraženijem ispoljavanju homoseksualnih sklonosti vladika SPC doprinio sve tolerantniji stav Grčke pravoslavne crkve po ovom pitanju”.
- Vladika Kačavenda je 1993. bio u homoseksualnoj vezi s izvjesnim B. K. iz SAD. Grupa vjernika koja je čula za to tražila je da se registruje nevladino udruženje koje bi se bavilo provjerom moralne čistote vladika i sveštenika, odnosno “utvrđivanjem” onih koji su homoseksualci - piše u ovom dosijeu.
Bivši đakon Bojan Jovanović poslije optužbi za sekslualno uznemiravanje, podnio je krivičnu prijavu tužilaštvu u Bijeljini u kojoj Kačavendu optužuje za učešće u ubistvu đakona Milića Blažanovića s kojim je vladika navodno održavao seksualnu vezu, a koji se pod nerazjašnjenim okolnostima ubio u manastiru Papraća u BiH.
I krajem 2012. tužilac Kantonalnog tužilaštva u Tuzli Rade Marković najavio je pokretanje postupka protiv Vasilija Kačavende zbog ubistva njegove supruge 1994.
- Kada je saznao da je Kačavenda seksualno zlostavljao njegovu ženu, oštro je reagovao, zbog čega ga je vladika zvorničko-tuzlanski raščinio, a zatim i naložio da se Markovići isele iz parohijskog doma. Vladika je uz pomoć specijalne jedinice MUP RS iz Bijeljine pokušao da ih iseli, a tokom ove akcije specijalci su pucali na parohijski dom i ubili Markovićevu suprugu - piše u dosijeu. Spriječen je u pokušaju da iz RS iznese izuzetno vredne “Tešanjske ikone”.
Slučaj Kačavenda i na Crkvenom sudu SPC
Vladika zahumsko-hercegovački Grigorije najavio je da će Crkveni sud SPC raspravljati Kačavendinoj umiješanosti u pedofiliju. Najteža kazna koju Crkveni sud može da izrekne je raščinjenje i isključenje iz Crkve, kao što je u septembru 2011. učinjeno sa vladikom Artemijem.
- Crkveni sud prvo izriče epitemiju, postove i molitve koji podrazumevaju javno pokajanje. Ukoliko to ne da neki rezultat, onda sledi smenjivanje vladike, odnosno njegovo penzionisanje što je sa Kačavendom već urađeno. Sledeća mera crkve je razrešenje vladičanskog dostojanstva, nošenja palice i panagija, odnosno ikone koje vladike nose na grudima, a potom raščinjenje - objašnjava za “Blic” vjerski analitičar Mirko Đorđević. On je izrazio bojazan da usljed pritisaka Crkva opet i ovaj slučaj ne gurne pod tepih.
Detalji iz dosijea
1975. godina: Izabran za episkopa tuzlanskog iako se njegovom izboru protivio patrijarh Pavle, koji je tada bio epsikop raško-prizrenski. U to vrijeme episkop Pavle je govorio da je Vasilije poznat “po ljubavnim aferama s monahinjama i popadijama”, ali istražna komisija SPC koji je vodio mitropolit Amfilohije nije pronašla dokaze za ove optužbe.
1990. godine: Uz podršku patrijarha Germana, Kačavenda se kandidovao za patrijarha, a prije toga se ozbiljno interesovao da li je potrebno angažovanje “tajnih kanala” za izbor.
Rat u BiH: Na početku sukoba u BiH Kačavenda je pobjegao iz Tuzle u Bijeljinu gdje izmješta eparhiju. SPC poslije rata donosi odluku da se episkopi vrate u svoja sjedišta, ali episkop Vasilije to jedini nije učinio. Označen je i kao predvodnik “tvrde struje” u SPC i vođa “bosanskog lobija”.
O političarima: “Vuk Drašković je izdajnik kojeg treba ubiti”, napisao je Kačavenda 1994. godine.
Prijetio osnivanjem bosanske pravoslavne crkve
Krajem 2008. godine episkop Vasilije je u javnosti važio za žestokog protivnika tada najozbiljnijeg kandidata za mjesto patrijarha Amfilohija Radovića, a grupa episkopa okupljenih oko njega podržavala je za tu poziciju vladiku raško-prizrenskog Artemija i niškog Irineja. Poslije odluke Svetog arhijerejskog sabora da Amfilohije preuzme dio patrijarhovog posla i da mu se prošire ovlašćenja, Kačavenda je zapretio osnivanjem bosanske pravoslavne crkve.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.