Trka na 3.000 metara s preprekama je dugoprugaška atletska disciplina.
Naziva se još i stiplčez, a ime je dobila po istoimenoj disciplini u konjičkom sportu.
Trka se bazira na savlađivanju prepreka u vidu prepona i vodenih prepreka, a održava se na atletskim takmičenjima na otvorenom. Od 1920. uvrštena je u program Olimpijskih igara u muškoj konkurenciji, a tek od 2008. i u ženskoj konkurenciji.
U seniorskoj konkurenciji dužina staze je 3.000 metara, dok se u juniorskoj konkurenciji trči 2.000 metara (ranije su i žene trčale 2.000 metara). Svaki krug se sastoji od ukupno pet prepreka, četiri su suve, dok je jedna kombinovana s vodom. Tako svaki učesnik u trci mora ukupno savladati 28 suvih i sedam vodenih prepreka. Trči se po sedam krugova od 400 metara, plus još 200 metara na startu trke, tokom kojih atletičari ne nailaze na prepreke na stazi. Vodena prepreka se obično nalazi iza unutrašnje staze, ali može biti i iza spoljašnje staze.
Prema pravilima IAAF, visina svake prepreke iznosi 91,4 cm za muškarce i 74,2 cm za žene. Za razliku od trka s preponama na kraćim dužinama, u trci sa preprekama one su fiksirane za podlogu, a svaki atletičar osim da je preskoči ima pravo i da stane na nju i da je na taj način pređe.
Prepreke su raspoređene na pravim dijelovima staze na međusobnoj udaljenosti od po 100 metara, dok se peta, vodena prepreka nalazi na drugoj krivini od starta (i predstavljlja četvrtu prepreku od starta trke po redu). Dužina bazena s vodom je 3,66 m, a dubina je 70 cm neposredno iza prepone i smanjuje se postepeno s udaljenošću od iste. Tako atletičari koji imaju veće skakačke sposobnosti imaju mogućnost da što manje dolaze u kontakt s dubljim dijelovima vodenog bazena, a pojedini skoro u cijelosti preskoče vodenu površinu.
Stiplčez je nastao na Britanskim ostrvima, a takmičari su obično trčali od jednog do drugog gradskog tornja. Na stazi su se obično nalazile brojne prepreke u vidu kamenih zidova ili potočića koje su takmičari morali da savladaju.
Moderna trka s preprekama vodi porijeklo od trke kroz prirodu od dvije milje i nastala je na Oksfordskom univerzitetu 1860. Već 1865. pravila trke su modifikovana i ona je počela da se održava na ravnoj površini.
Trka je bila u programu modernih Olimpijskih igara od njihovih početaka, ali s različitim dužinama. Na 3.000 metara je počelo da se trči od 1920.
Od Ljetnjih OI 1968. ovom disciplinom apsolutno dominiraju kenijski atletičari, koji su na Igrama 2004. uspjeli čak da osvoje sve tri medalje.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.
