Snježana i sedam patuljaka, Pepeljuga, Uspavana ljepotica, Petar Pan i mnoge druge priče oblikovale su našu maštu i usadile nam moralne kompase kojih se većina nas i danas pridržava. Ipak, jednom kada su naučnici počeli da proučavaju korijene ovih bajki, mnogo mračniji i jeziviji detalji počeli su da isplivavaju...
"Crvenkapa" je poznata bajka u kojoj mala djevojčica sreće vuka. Različite verzije priče su postojale u folkloru mnogih naroda sve dok jednu od njih nije u 17. vijeku zabiležio Šarl Pero. Najpoznatiju verziju su u 19. vijeku napisala braća Grim, a originalna priča je već u tom momentu pretrpjela značajne promjene.
Najpoznatija verzija bajke priča o djevojčici sa crvenim ogrtačem (prema Peroovoj verziji) ili crvenom kapom (prema varijanti braće Grim) koja odlazi u posjetu bolesnoj baki. Put je vodi kroz šumu gdje sreće vuka kome lakovjerno otrkiva kuda je krenula.
Braća Grim napisala su i drugačiju verziju “Crvenkape”.
U njoj, djevojčica nije povjerovala u vukove laži, baka ga nije pustila u kuću već su ga namamile mirisom kobasica da pokuša da uđe kroz dimljak. Baka i Crvenkapa su na vatru stavile ključalu vodu u koju je vuk upao i živ se skuvao.
U morednoj bajci, vuk joj odvraća pažnju branjem cveća, odlazi prije Crvenkape kod bake i pojede staricu. Onda, premaskiran u baku, čeka djevojčicu i uspjeva da i nju pojede. Nakon što sit legne u krevet i zaspi pojavljuje se drvoseča koji mu rasječe stomak, izvadi nepovređenu baku i Crvenkapu, a vuku stomak napuni kamenjem. Nakon što se ovaj probudi, suviše je težak da bi bježao i tako umre.
Ipak, nije sve tako jednostavno. U Peroovoj verziji vuk pojede i Crvenkapu i baku i to je kraj priče. Nema srećnog kraja, a Pero je mislio da bajka služi kao upozorenje djevojčicama da ne pričaju sa nepoznatima. Braća Grim su uvela lik lovca koji spašava situaciju i tako napravili srećan kraj, ali postoje i verzije koje su daleko mračnije!
Crvenkapa kao ljudožder
Porijeklo "Crvenkape" može se pratiti sve do 10. vijeka i Francuske gdje su seljaci ovu bajku pričali kraj vatre. Na taj način prenijeta je u Italiju gdje su se pojavile prve varijacije na priču koja je počela da se zove i "Lažna baka" (“La Finta Nona”) i "Priča o baki" ("The Story of Grandmother").
Ovde priča postaje prilično jeziva i pomalo perverzna jer se umesto vuka pojavljuje vukodlak koji ubija baku i zauzima njeno mjesto.
Crvenkapa, zamišljena kao tinejdžerka ili mlada djevojka prije nego djevojčica, dolazi i zatiče bogatu trpezu i na prevaru jede bakine zube (od kojih misli da su pirinač), meso (za koje misli da su šnicle) i pije bakinu krv (za koju misli da je vino). Tako, i ona se pretvara u ljudoždera-vampira!
Nakon toga, liježe u krevet sa čudovištem, a neke verzije implicirale su i postojanje seksualnog čina jer vukodlak onda traži od Crvenkape da skine ogrtač i baci ga u vatru.
Bajku o Crvenkapi djeca su slušala vijekovima i to širom planete
Neki etnolozi uspjeli su da pronađu malo drugačiju verziju francuske priče po kojoj je Crvenkapa prepoznala premasikanog vuka i uspjela da pobjegne iz bakine kuće.
Interesatno, ova varijanta bajke Crvenkapu predstavlja kao hrabru, malu heroinu koja je oslanja samo na svoju domišljatost i lukavstvo kako bi izbjegla strašnu sudbinu.
Tek verzija braće Grim je uvela odraslog muškarca koji stiže da je spase, piše portal Vintage news.
Bajke veoma slične Crvenkapi postoje i u tradiciji Kine i Tajvana. Zove se "Tigar baka" i datira čak od vremena dinastije King tj. iz 17. vijeka. Motiv, ideja i likovi su skoro identični, a jedino je glavni negativac tigar, a ne vuk.
(Istorijski zabavnik)
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.