BEOGRAD - Profesorka Zagorka Golubović preminula je u Beogradu nakon duge bolesti u 89. godini, potvrdili su članovi njene porodice za "Danas".
Zagorka Golubović jedan je od utemeljivača socijalne antropologije u Srbiji i osnivača Instituta za filozofiju i društvenu teoriju Univerziteta u Beogradu.
Rođena je 8. marta 1930. u Debrcu, u opštini Vladimirci, kod Šapca, a u Beogradu je živjela i školovala se od 1933. godine. Sa 14 godina postala je članica Saveza komunističke omladine Jugoslavije.
Po završetku rata nastavila je školovanje i diplomirala filozofiju sa 23 godine. Prvi posao poslije završenog fakulteta dobila je u Zemunskoj gimnaziji, a nakon toga radila je u Četvrtoj beogradskoj gimnaziji.
U zvanje asistenta na Filozofskom fakultetu izabrana je 1957. godine, a 1960. izabrana je za poslanika u Saveznoj skupštini.
Nakon odbrane doktorata, izabrana je za docenta, kao prvi antropolog na Univerzitetu u Beogradu. Šezdesetih godina 20. vijeka bila je član redakcije i autor brojnih radova u prestižnom časopisu "Praxis".
Presudno je uticala na uvođenje predmeta Antropologija i Sociologija porodice na osnovnim studijama Odjeljenja za sociologiju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i učestvovala je u osnivanju i realizaciji postdiplomskih interdisciplinarnih studija antropologije na istom fakultetu.
Rukovodila je nizom naučnih projekata i bila mentor prilikom izrade brojnih diplomskih radova, magistarskih teza i doktorskih disertacija.
Zbog podrške studentskoj pobuni u junu 1968. godine i aktivnog učešća u najvećem antivladinom buntu u socijalističkoj Jugoslaviji, Skupština Srbije je u januaru 1975. godine donijela leks specijalis kojim je sa još sedmoricom kolega uklonjena iz nastave i sa Filozofskog fakulteta.
Narednih godina, sve do 1981. godine, bila je bez posla i držala je predavanja kao gostujući profesor u Švedskoj, Velikoj Britaniji i SAD. Od 1981. godine radila je kao naučni savjetnik u Centru za filozofiju i društvenu teoriju Instituta društvenih nauka.
Godine 1991. vratila se na Filozofski fakultet, gdje je bila angažovana kao redovni profesor narednih pet godina. Do penzionisanja, 2001. godine, radila je na Institutu za filozofiju i društvenu teoriju, čiji je jedan od osnivača.
Ostala je aktivna u nauci i javnom životu i nakon penzionisanja. Početkom devedesetih godina 20. vijeka imala je zapaženu ulogu u antiratnom pokretu u Beogradu i aktivno je učestvovala u građanskim i studentskim protestima 1996-1997. godine.
Nakon demokratskih promjena 2000. godine kritički je analizirala ekonomsku tranziciju u Srbiji.
Dobitnica je nagrada: "Vitez poziva" za pojedince koji su na najbolji način usaglasili svoju profesiju i savjest 2007, "Verica Barać" za doprinos borbi protiv korupcije 2012, kao i nagrade za životno delo "Radomir Lukić" 2014. godine.
Mjesto i vrijeme sahrane Golubovićeve biće naknadno objavljeni.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.