Kako funkcioniše jedini srpski fudbalski klub u Hrvatskoj, koliku pažnju privlače kad igraju na gostovanjima, na koji način su srpska i hrvatska djeca podijeljena u Vojniću, gradiću u Kordunu, za Telegraf priča fudbaler Petrove Gore Nikola Šimulija.
Sukobi između Srba i Hrvata, koji su obilježili kraj 20. vijeka, ostavili su u odnosima dva naroda tragove vidljive i danas. To je možda najočiglednije u sportu, jer je najveći broj međusobnih sportskih odmjeravanja snaga predstavljeno kao “utakmica visokog rizika”. U situaciji kada su sva gostovanja jednih kod drugih praćena izuzetno jakim policijskim snagama, zvuči nevjerovatno da jedan srpski klub uspješno opstaje u Hrvatskoj već nekoliko godina.
Jedini srpski fudbalski klub na prostoru Hrvatske “Petrova gora“, koji je ugašen pred početak rata, obnovljen je po povratku Srba u Vojnić 2006. godine.
- Kada se situacija relativno smirila u Kordun se, u odnosu na sve druge krajeve zahvaćene ratom, vratio najveći broj mladih Srba. Kao i svi mladi koji vole fudbal imali smo želju da obnovimo klub sa dugom tradicijom, Petrovu goru, u čijem su osnivanju i izgradnji stadiona učestvovali naši djedovi i očevi - počinje priču za Telegraf igrač ove ekipe Nikola Šimulija.
Međutim, po povratku u rodni kraj i svoj klub, Srbi iz Korduna imali su problema sa lokalnim hrvatskim stanovništvom. Po završetku rata na stadionu Petrove gore, koji su Srbi iz ovih krajeva izgradili 1946. godine, Hrvati su osnovali fudbalski klub Vojnić 95.
- Samo ime kluba ima političku konotaciju i direktnu provokaciju ka srpskom stanovništvu. Svi fudbaleri Petrove Gore su Srbi koji su protjerani u Oluji, pa je od našeg povratka bilo dosta problema. Hrvati iz Korduna nam nisu dozvoljavali da idemo na naš stadion, da treniramo, prozivali su nas na nacionalnoj osnovi – kaže Šimulija i dodaje:
- Kad odlazimo na gostovanja stadioni su puni. Okupi se cijelo selo, ali ljudi ne dolaze na utakmice da bi gledali fudbal, već da bi vrijeđali. Kada bi u te krajeve došli Hajduk i Dinamo siguran sam da ne bi privukli pažnju kao Petrova Gora.
Nedavni prekid utakmice između Petrove gore i Krnjaka zbog transparenta srpskih navijača ispisanog na ćirilici “Zelena 9-ka u ovaj grad vratiće se kad-tad”, koji je dobio i političku konotaciju, podigao je tenziju u Kordunu.
- Nepotrebno se stvorila negativna atmosfera, jer su tim gestom drugari mene željeli da isprate u inostranstvo. Protiv ćiriličnih transparenata, ali i same upotrebe srpskog pisma već neko vrijeme se Hrvati bore u Vukovaru, pa su situaciju iskoristili da podignu tenziju i u Kordunu – kaže ovaj momak, pa nastavlja:
- Mi nikada nismo pozivali na mržnju, željeli smo samo da igramo fudbal. U našem klubu imamo više od sto djece i najvažnije je upravo zbog njih da se cijela situacija sredi.
Iako i srpska i hrvatska djeca u ovom kraju idu u istu školu, vrijeme poslije nastave u gradu, ali i fudbalskim klubovima, provode odvojeno.
- U našem klubu ima mjesta i za hrvatsku i bošnjačku djecu, dok u klubovima iz obližnjih opština, Krnjaku, Gvozdu, Vrginmostu u kojima Srbi ne samo da čine većinsko stanovništvo, već su i na vlasti, naša djeca nemaju pravo da igraju – istakao je Šimulija.
- Zato sva srpska djeca iz cijele regije, iako moraju da putuju dolaze da treniraju fudbal u Petrovoj Gori. Dok sam trenirao pionire 98, 99- godište, kada su delegati pred utakmice tražili da vide dječije kartone na kojima piše da su rođena u Kruševcu, Novom Sadu, Kraljevu odmah bi govorili “Ovi su iz Petrove Gore”.
Iako je Petrova Gora kroz istoriju bila simbol otpora i postojanja Srba na ovim prostorima, opstanak kluba, a samim tim i budućnost djece je neizvjestan.
- Kao veliki lokalpatriota oduvijek sam vjerovao da ovdje ima šanse za život. Međutim za 20 godina se nije iskristalisalo nikakvo vođstvo Srba, koje nije pod pritiskom Hrvata. Zbog toga srpski krajevi ostaju sve pasivniji, neki još uvijek nemaju put i struju što je za 21. vijek strašno. Samim tim i sudbina djece i kluba na duže staze je pod znakom pitanja – zaključio je Šimulija i istakao da je svaka pomoć od velikog značaja.
Najveću podršku i finansijsku pomoć Srbima iz Korduna pružaju ljudi koji su sa ovih prostora otišli pred početak rata, u daleke krajeve: Australiju, Ameriku i Kanadu. Takođe, donacije pristižu i od poznatih ličnosti koje su potekle iz ovog kraja, među kojima su bivši kapiten Crvene zvezde Goran Bunjevčević i njegov brat Mirko, zatim Bora Cvetković, bivši urednik zabavnog programa RTS-a Mihajlo Vukobratović i drugi, bez čije pomoći bi srpska zajednica i fudbalski klub Petrova Gora bili ugašeni.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.