U muzej nacionalnog parka "Ruski Arktik" u Arhangelsku 2016. godine dostavljeni su ostaci tajne njemačke meteorološke stanice koja je bila u funkciji od 1943. do 1944. godine na arktičkom arhipelagu Zemlja Franje Josifa. To je bio samo dio "arktičkog projekta" Trećeg rajha.
Poznato je da su nacisti organizovali ekspedicije u razne dijelove svijeta kako bi realizovali naučna istraživanja. Međutim, to su uglavnom bile arheološke ekspedicije. Kada je riječ o Arktiku, postoje teorije da je Hitler tamo navodno planirao da pronađe tajni prolaz ka centru Zemlje kako bi lakše stekao vlast nad cijelim svijetom.
Uprkos raznim legendama koje kruže, ciljevi nacista bili su daleko realističniji. Još prije početka Drugog svjetskog rata njemačka vojna komanda je počela da pravi planove za Sjeverni morski put.
Godine 1931, dok su SSSR i Njemačka još bili u dobrim odnosima, poznati konstruktor cepelina Hugo Ekener je zajedno sa grupom njemačkih istraživača učestvovao u međunarodnoj arktičkoj ekspediciji. Vazdušni brod "Graf Cepelin" s timom sovjetskih i njemačkih naučnika krenuo je iz Lenjingrada preko Barencovog mora do Zemlje Franja Josifa, a odatle prema Sjevernoj Zemlji. Zadnja stanica je bio Berlin. Sovjetsko rukovodstvo je bez razmišljanja odobrilo taj let, jer je arktički region tada bio potpuno neistražen pust prostor.
Tajne baze
Njemački Generalštab je 1939. godine iskoristio izvještaje sa te naučne ekspedicije prilikom izrade planova vojnih operacija u zoni sjevernih mora. Na inicijativu komandanta podmorničke flote Njemačke, admirala Karla Denica, počela je izgradnja specijalnih podmornica, koje su bile predviđene za ratovanje u arktičkim uslovima.
S tim u vezi, donesena je odluka da se na Arktiku izgradi baza za njemačke podmornice. Iako je to formalno bila sovjetska teritorija, granica u tim nenaseljenim mjestima praktično nije bila zaštićena. Baza se gradila u ledu, a sve što je bilo potrebno dostavljale su podmornice.
U martu 1941. godine sovjetska avijacija je primijetila njemački avion Do-215 iznad ostrva Aleksandrina Zemlja. U ljeto 1942. godine sovjetski piloti otkrili su na tom području i nepoznati radar. Skrenuli su pažnju na to da neko sa ostrva šalje signale raketama. Na ostrvu su iz vazduha bili vidljivi i neki objekti, zatvoreni metalnom rešetkom. Sovjetska komanda u tom momentu nije raspolagala resursima da bi otkrila šta se dešavalo u tim nepristupačnim krajevima. Važnije je bilo rješavanje konkretnih vojnih zadataka.
Tragovi "Krigsmarine"
Odmah poslije rata, 1951. godine, počele su sa pristižu nove informacije o aktivnosti nacista na Arktiku. Polovinom septembra 1951. godine sovjetski ledolomac "Semjon Dežnjev" naišao je na ostatke njemačke vojne baze u oblasti Aleksandrine Zemlje na rtu Nimrod. Tamo su pronašli meteorološku stanicu sa radio-predajnikom, skladišta, komplekse za stanovanje. Istraživači su pronašli zalihe konzervi, odjeće, različita dokumenta koja su se odnosi na meteorološku stanicu. Ispostavilo se da je tokom ratnih godina na ostrvu bila aktivna tajna nacistička baza № 24 "Krigsmarine". U blizini je otkrivena i druga baza, gdje se, prema podacima nalazila meteorološka stanica "Šacgraber".
Krajem pedesetih godina prošlog vijeka, za vrijeme izgradnje aerodroma na poluostrvu Polarnih pilota, pronađen je ulaz u pećinu u stijeni. Bilo je teško dospjeti unutra zbog plima, jer je u to vrijeme pećina bila potopljena.
Kada su te informacije objavljene u javnosti pojavile su se glasine da su se u pećini tokom rata bazirale nacističke podmornice. Postoje nezvanični podaci o tome da je u septembru 1944. godine u pećini boravio komandant sovjetskog minolovca "T-116" V. A. Babanov. Postoji verzija da je on imao specijalni zadatak da traži tajne baze nacista.
Prema nekim izvorima, Babanov je pričao da su se u dubini pećine nalazila dva pristaništa s opremom. Opis koji je dao Babanov u potpunosti se poklapa sa informacijama koje je u svojim memoarima izložio admiral Karl Denic.
Međutim, sovjetski kapetan nije ostavio nikakve zvanične izvještaje o svojoj operaciji, a sve što je zna o tome ispričali su njegovi prijatelji s kojima je podijelio informacije. Druga verzija je da dokumenta o tome postoje, ali da su tajna, piše Sputnjik.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.