Opština Glamoč, koju njen načelnik Rade Gvero naziva crnom rupom BiH, punih 12 godina bilježi stagnaciju u razvoju infrastrukture i života uopšte.
Gvero kaže da nekada bogata opština, u kojoj je posljednju deceniju jedina grana privrede eksploatacija šume, sada ima jedva stotinu zaposlenih. Dodaje da su neimaština, porušene kuće, neprohodni putevi, bezakonje koje vlada u eksploataciji šume, samo neki od rezultata nebrige nadležnih vlasti Livanjskog kantona.
NN: Kakav uticaj na opštinu Glamoč ima svakodnevna eksploatacija šumskog bogatstva?
GVERO: Opština Glamoč raspolaže sa 60.000 hektara šume, koju od 1998. godine sijeku bez ikakvog reda. Zahvaljujući tome, mi više ne znamo koliko pripada opštini, a sredstva u iznosu od 36.000 KM, koliko je do sada u ovoj godini doznačeno na ime šumskog doprinosa, nisu ni približna iznosu koji bi ova opština trebalo da dobija po tom osnovu. Zahvaljujući našim šumama zapošljavaju se ljudi u Mostaru, Duvnu, Gračanici i drugim mjestima, a narod iz Glamoča je doveden na prosjački štap. Sječa šume je nekontrolisana, a ne vrši se ni pošumljavanje, što će za krajnji cilj imati uništavanje šumskog gazdinstva.
NN: Koliko vlasti Livanjskog kantona pomažu Glamoču?
GVERO: Odnos sa vlastima Livanjskog kantona je takav da sam do sada protiv njih podnio nekoliko tužbi Ustavnom sudu BiH. Imam namjeru da ih tužim za svaku marku koju nam duguju, a duguju nam mnogo. Prije rata Glamoč je bio bogata opština, a sada, zahvaljujući neodgovornosti nadležnih vlasti koje za 12 godina nisu uložile ništa, Glamoč je postao crna rupa BiH. Kako vlasti Livanjskog kantona brinu o Glamoču najbolje govori podatak da je od prodaje državne imovine sa područja opština Glamoč, Drvar i Bosansko Grahovo Livanjski kanton uzeo šest miliona KM, a mi od toga nismo dobili ni marku. Regionalni putevi koji prolaze kroz Glamoč su u katastrofalnom stanju, a ponestaje nam i para da đacima plaćamo prevoz do škola koje su udaljene 15 kilometara. Zašto neko već više od deceniju opstruiše život u Glamoču - ne znam, mogu samo da nagađam.
NN: Koji je cilj nedavno pokrenute akcije `Pravo na život`?
GVERO: Akcija `Pravo na život` za cilj ima da zaustavi bezakonje koje vlada u opštini Glamoč, a prvenstveno nelegalnu eksploatacija šume. Sve dok vlasti Livanjskog kantona ne budu izmirile posljednju obavezu prema opštini Glamoč, mi ćemo blokirati prilaze šumskim gazdinstvima. Zbog ovoga sam na hitan sastanak pozvao predstavnike Vlade Federacije BiH i Kantona 10, pa da konačno vidimo na čemu smo. Prije rata Glamoč je bio bogata opština, sa gotovo 69.000 stanovnika i više od 4.000 zaposlenih, a danas ih je gotovo dvije trećine manje, a zaposlenih je tek stotinak.
NN: Da li vam i danas prijete zbog konstantnih kritika?
GVERO: Prijetnje su sastavni dio mog života. Telefonski pozivi i prijetnje na ulici postali su svakodnevica. Iako sve to prijavim policiji, oni kao da ne žele imati bilo šta s tim. Policija radi do tri sata u stanici i jedva čekaju da odu kući. Tokom dana u opštini bude samo jedna policijska patrola i to sve govori o bezbjednosti u Glamoču. Skoro je zapaljena i jedna kuća, ali policija nema nikakvih informacija o tome.
NN: Kako Glamoč može izaći iz haosa u koji je zapao?
GVERO: Kada ja kao načelnik ne mogu da kažem ništa pozitivno, onda se može zamisliti kakva situacija vlada u opštini Glamoč. Ova opština prestaće biti crna rupa BiH tek kada budu ukinuti svi kantoni u Federaciji BiH. Sve dok oni postoje, Glamočaci će biti na ivici egzistencije.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.