Alep se vraća normalnom životu, borbe su završene u decembru 2016. godine. Sirijske vladine snage i ruska avijacija razbile su snage militanata Nusra fronta i DAEŠ.
Do rata u gradu Alepu je živjelo otprilike dva miliona ljudi, a u istoimenoj provinciji oko šest miliona. Alep je najveći industrijski, obrazovni i kulturni centar u Siriji. U farmaceutskim preduzećima, malim i srednjim firmama, energetskim postrojenjima i u lakoj industriji bilo je zaposleno više od 200.000 ljudi. Rat je za sobom povukao strašne posljedice u gradu i u provincijama. U zonama ratnih dejstava teroristi su srušili dvije trećine stambenih zgrada i praktično sve industrijske pogone.
U Alepu danas ljudi ne misle na rat. Prodavci sa osmjehom uslužuju mušterije u svojim dobro opremljenim prodavnicama. U restoranima opet sjede gosti, naručuju tradicionalno spremljenu kafu sa kardamonom. Opasnost od napada terorista je sada dio prošlosti. Oživjela je citadela u srcu grada. Ova građevina se smatra najvažnijim istorijskom spomenikom Alepa.
Predivna tvrđava oko grada bila je izgrađena još u trećem milenijumu prije nove ere, bila je svjedok herojskih borbi. Odredi sirijske vojske štitili su srednjevjekovnu tvrđavu cijele četiri godine od napada terorista. Baš kao nekada u davna vremena, vojnici su morali da izdrže opsade, da prežive nedostatak municije i hrane. Pomoć je pristizala samo iz vazduha.
Oficir, sa kojim je razgovarao reporter Sputnjika, saopštio je da su helikopteri koji su dopremali neophodnu hranu i municiju braniocima tvrđave iz bezbjednosnih razloga letjeli neobično visoko, ali da su se ipak u bazu vraćali izrešetani. Teroristi su po svaku cijenu željeli da ih obore.
Tokom rata, citadela je bila strateška tačka, jer baš kao i u davnoj prošlosti, tako i danas, ko vlada tvrđavom, vlada i gradom. Teroristi su tvrđavu gađali iz obližnjeg naselja. Još ima tragova manjih eksplozija po zidinama.
Dva puta su islamisti pokušali da opkole i zauzmu zidine tvrđave, kao što su nekada davno to čini li Mongoli i Turci. “Vidite, tamo je bila kuća pod kojom smo otkrili tunel, po kojem su teroristi htjeli da se provuku u tvrđavu. Mi smo na vrijeme shvatili šta se dešava i osujetili njihove namjere“, govori oficir i pokazuje na srušenu kuću.
Sada tvrđavu “napadaju turisti“, kaže za Sputnjik Husejin Dijab (Husajn Dijáb), rukovodilac provincije Alep.
“Nakon oslobođenja grada, počeli smo da obnavljamo infrastrukturu, industrijsku proizvodnju i poljoprivredu. Najprije su bili obnovljeni objekti za prenos električne energije. Na taj način smo omogućili i da prorade pumpe za vodoprivredu. Sada radi 7 bolnica i 16 punktova Hitne pomoći. Obnovili smo 75 kilometara puteva. U toku je obnova istorijskog centra, stambenih četvrti i obrazovnih ustanova“, ponosan je Dijab.
Rukovodilac provincije Alep je istakao ulogu Ruske Federacije tokom procesa renoviranja grada i drugih radova na obnavljanju u regionu. Ruski centar pomirenja ukazuje pomoć lokalnim stanovnicima i učestvuje u regulisanju situacije na terenu, najprije tako što organizuje dijalog između sirijskih vlasti i umjerene opozicije. Svakog dana ruski vojnici odlaze u gradove koji su najviše postradali tokom ratnih godina i rade na raspodjeli 1,5 tona humanitarne pomoći. Ruski ljekari pružaju pomoć građanima.
Zbog sankcija uvedenih protiv Damaska, Rusija je jedina država koja Siriji pruža humanitarnu pomoć.
“Ne sumnjam da će uz pomoć prijatelja Sirije, najprije Rusije, mir ponovo zavladati širom Sirije“, kaže Husejin Dijab.
Brzoj obnovi se takođe nada i Gazem Adžan, direktor industrijskog centra "Šejk Nadžar" u provinciji Apel. Centar je bio otvoren 2003. godine i do 2012. je predstavljao najveći industrijski centar na Bliskom istoku. Do rata je objedinjavao dvije hiljade kompanija, najpre turskih. Teroristi su 2013. godine zauzeli centar "Šejk Nadžar" i kontrolisali ga dvije godine. U ovom periodu, fabrike su bile zatvorene. Tokom konflikta je oko 90 odsto zgrada bilo razrušeno ili potpuno srušeno.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.
