Natalijina ramonda (Ramonda nathalie) je cvijet čija je simbolika višestruko vezana za srpski narod. Poznata i kao cvijet feniksa jer i kada se potpuno osuši, ako se malo zalije, može da oživi, baš kao što je iz pepela vaskrsla i srpska vojska u Prvom svjetskom ratu.
Cvijet koji je živ i kada je na oko mrtav je dobio ime po jednoj od najljepših srpskih kraljica Nataliji Obrenović i opstaje na našim prostorima već milionima godina.
Raste na istoku Srbije i na planini Kajmačalan čiji je najviši vrh Sveti Ilija (2524 m), na kome je srpska vojska, pod komandom vojvode Živojina Mišića, vodila žestoke borbe tokom priprema za proboj Solunskog fronta, protiv Bugara, u Prvom svjetskom ratu.
Natalijinu ramondu otkrio je u okolini Niša doktor Sava Petrović 1884. godine, a u literaturu je uveo Josif Pančić. Riječ je o endemskoj vrsti Zapadnog Balkana, a osim u Srbiji raste samo u Makedoniji i Grčkoj. Nalazi se na spisku rijetkih, ugroženih i endemičnih biljaka Evrope, a u Srbiji je strogo zaštićena vrsta. U narodnom govoru se naziva i vaskršnji cvijet jer pored toga što osušena kada se zalije oživi kao feniks, cvijeta u vrijeme Vaskrsa. U Evropi, osim ramondi, svega dvije vrste imaju ovu sposobnost anabioze.
(srbijadanas.com, lisa.rs)
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.