Dvojica fizičara predložila su listu uslova neophodnih da bi čovjek ušao u crnu rupu, ali istovremeno su i upozorila da bi to bio najusamljeniji put u jednom smjeru koji bi bio izveden u istoriji čovječanstva.
Za potrebe sastavljanja popisa uslova, Leo i Šanšan Rodrikez, obojica docenti fizike sa koledža Grinel, uporedili su dvije vrste crne rupe: one veličine zvezde, otprilike iste mase kao naše Sunce, i supermasivne, to jest one sa milionima, ili čak milijardama puta većom masom, prenosi RT.
Te manje crne rupe ne rotiraju, a njihov Švarcšildov radijus, to jest poluprečnik horizonta događaja je približno tri milje (3,2 kilometra).
Horizont događaja je tačka bez povratka u kojoj gravitacione i druge sile crne rupe postaju toliko moćne da im ni svjetlost ne može pobeći.
Nasuprot tome, supermasivne crne rupe poput one u centru galaksije Mlečni put mogu mjeriti i do četiri miliona Sunčevih masa, sa radijusom horizonta događaja od 7,3 miliona milja.
U slučaju crne rupe veličine zvezde, horizont događaja je daleko bliži svom centru nego kod supermasivne crne rupe, što znači da je razlika u pogledu sile gravitacije između horizonta događaja i njegovog središta negdje oko 1.000 milijardi puta.
Ako bi neka osoba prešla iza linije horizonta događaja crne rupe zvjezdane veličine, bila bi podvrgnuta procesu poznatom pod nazivom špagetifikacija, u kojem bi svi atomi njenog tijela bili rastegnuti u dugačku nit s obzirom na nevjerovatnu razliku u gravitacionom privlačenju.
Velika je vjerovatnoća da bi ovaj proces ubio neustrašivog astronauta.
Međutim, osoba koja bi upala u supermasivnu crnu rupu doživjela bi mnogo postepeniji i dugotrajniji slobodni pad bez ružne špagetifikacije. U ovom slučaju, astronaut bi prošao kroz horizont događaja bez uticaja ekstremnih razlika u gravitaciji s obzirom na izuzetno veliku udaljenost centra i ivice.
Diskovi ne bi smjeli da budu vreli
Ipak, još jedna prepreka stoji na putu ovom ekstremnom padu. Većina crnih rupa na svom pragu ima izuzetno vruće akrecione diskove koji se sastoje od pregrijanog materijala istrgnutog iz univerzuma.
Da bi čovek "bezbjedno" ušao u supermasivnu crnu rupu, trebalo bi da ona bude izolovana od univerzuma, da je već progutala planete, gas i zvijezde oko sebe mnogo prije nego što se neustrašivi astronaut usudio da se približi horizontu događaja.
Avaj, preživljavanje putovanja iza horizonta događaja bilo bi najusamljenije putovanje ikada izvedeno, jer nijedna informacija ne može pobjeći iz crne rupe, s obzirom na gore pomenute gravitacione sile kojima ni sama svjetlost ne može umaći.
(B92)
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.