Međunarodno javno pravo, kao i domicilno pravo velikog broja država u svetu precizno definiše sledeće kategorije:
1. Civilno stanovništvo koje strada u ratu (izbeglice),
2. Ekonomske migrante,
3. Azilante i
4. Strance.
Ženevska konvencija iz 1949. godine bavi se problemima u USLOVIMA RATA, dok se Ženevska konvencija iz 1951. godine bavi problemima u MIRNODOBSKIM USLOVIMA. Razlika je ogromna, kao nebo i zemlja – zato i postoje DVE KONVENCIJE.
Civilno stanovništvo koje je zbog borbenih dejstava prinuđeno da se sklanja sa teritorija borbenih dejstava u "izbegličke" ili "internirske logore" u tzv. "zonama bezbednosti", štiti Ženevska konvencija iz 1949. godine. Takva kategorija lica NEMA pravo da se udaljava sa lokacija susednih država i da masovno, ilegalno prelazi granice drugih, udaljenijih država i određuje način postupanja država u tzv. tranzitu, do cilja koji su sami (ili su im oni koji su ih organizovali i finansiraju) odredili.
Zašto političari u R. Srpskoj ćute i beže od Ženevske konvencije iz 1949. godine? A možda i ne znaju da postoji Konvencija?! Ta konvencija je REŠENjE problema migrantske krize! Političari u EU se pozivaju na Ženevsku konvenciju iz 1951. godine koja reguliše azilantska pitanja iako migranti iz borbenih područja NISU azilanti U MIRNODOBSKIM USLOVIMA - nego kategorija civilnog stanovništva koje strada u RATU. Sve marionetske vlade na migratskoj ruti KRŠE Ženevsku konvenciju iz 1949.god. na način da umesto nje primenjuju Ženevsku konvenciju iz 1951. godine.
Drugo, prema međunarodnom javnom pravu, samo su suverene države kao IZVORNI SUBJEKTI u međunarodnom javnom pravu i SB UN odgovorni i imaju pravo da odlučuju, što je naznačeno i u Povelji UN – a NE izvedeni subjekti međunarodnog prava kao što su EU, OEBS...ili bilo koji drugi izvedeni subjekt međunarodnog javnog prava.
Regionalne i druge organizacije kao „izvedeni subjekti“ prava mogu da pomažu, ali tek po dobijanju dozvole svake suverene države kao izvornog subjekta ili na osnovu verifikovanog plana od strane SB UN ili ako im države članice prenesu određeno suvereno pravo svojom voljom.
Šengenski i Dablinksi sporazum ne regulišu problem izbeglica u suprotnosti sa navedenim konvencijama, niti oduzimaju pravo državama potpisnicama da rešavaju probleme u njihovoj isključivoj nadležnosti. Zato je Mađarska mogla da podiže žičane zidove na svojim granicama i da bez ikakvih problema „izleti“ iz tog sistema, a za njom su krenule, kao što vidimo i druge zemlje Evrope.
I na kraju pitanje : Zašto političari ne iskoriste PRAVO STORNIRANjA Sporazuma o readmisiji?!
Migrantska kriza je izuzetno ozbiljan problem za cijeo region, nema mjesta robovskoj snishodljivosti prema Zapadu niti tolerisanja postupaka protivim međunarodnom pravu.
Prof. dr Zoran Kalinić, kandidat za predsjednika Republike Srpske
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, kao i na X nalogu.
